Island Men

In die tijd waren er maar enkele uilleann pipers in Nederland en deze witte raven wisten amper van elkaars bestaan. Een uitzondering was wijlen Rein Rollingswier van Vlieland. Hij nodigde pipers, beginners en gevorderden, uit om naar het eiland te komen. Ik heb in de 80’er jaren regelmatig in huize Rollingswier gelogeerd en het was altijd een goede plaats voor een sessie met muzikanten uit andere delen van het land.

Andere muzikanten die piper wilden worden spraken me aan bij optredens of stonden spontaan in Amsterdam op de stoep, zoals Huub Kwisthout die enkele jaren later emigreerde naar Engeland om bij Alan Ginsberg uilleann pipes te leren bouwen. Marc van Daal was een tweede contact uit die tijd en ook hij zou later een gevestigd bouwer van uilleann pipes worden.

Vrijwel elke uilleann piper droomt er van om een antieke pipes uit de klassieke tijd van voor de Famine op de kop te tikken.

In 1980 is een set van Robert Reid (1784-1837) uit Newcastle aan mijn neus voorbij gegaan. Een bevriende marktkoopman van het Waterlooplein struinde geregeld Engeland af en de afspraak was dat hij als hij een oude uilleann pipes vond, die eerst naar mij zou brengen.

Nigel was mijn begeleider en busker toen ik tijdens de kroningsdag van Beatrix in Amsterdam op straat speelde en ijlings moest verkassen vanwege het krakers oproer. Toen ik van een vakantie terug kwam bleek hij een set meegebracht te hebben, maar hij had direct geld nodig en verkocht de set aan het Haags Gemeentemuseum.