NVUP

In 1985 waren er genoeg muzikanten in Nederland gestart met de uilleann pipes om naar goed Hollands gebruik een vereniging op te richten, de Nederlandse Vereniging van Uilleann Pipers (NVUP). Ik was aanvankelijk wat sceptisch: wat zou dat worden met een heleboel eigengereide figuren (dat moeten pipers per definitie wel zijn) in één hok? Maar het werd een succes en tevens eerste van een lange reeks weekends die nog steeds voortduurt.

Van 1986 tot 1983 trokken Peter van Liempt en ik de vereniging en ik heb in totaal een stuk of tien top acts naar onze TIONOIL kunnen halen. Niemand vroeg een fee in die tijd, het ging alleen om een Reiskostenvergoeding.

De tijden zijn veranderd! Een positief effect van de NVUP was dat er veel meer contact tussen pipers onderling ontstond. Ik heb vaak met Peter Laban duetten gespeeld tot diens emigratie naar Ierland, midden 90’er jaren, maar ook met diverse andere pipers.

De NVUP had financieel een moeilijke start, maar heeft met hulp van NA PIOBAIRI UILLEANN (tijdens het voorzitterschap van Neillidh Mulligan) het hoofd boven water weten te houden zonder subsidiemogelijkheden in eigen land. Om voor subsidie in aanmerking te komen bleken we op te moeten gaan in een koepelorganisatie en we zouden daarbij alle zeggenschap over locatie, prijsstelling, aan te trekken gastspelers etc. aan de leiding van die koepelorganisatie af te moeten staan. Ironisch genoeg was dezelfde koepelorganisatie de adviserende instantie voor WVC als het om subsidies ging.

Muziekpolitiek, Holland op zijn smalst! Er is wel een parallel te trekken met de manier waarop NA PIOBAIRI UILLEANN in Ierland zich in 1968 heeft verzelfstandigd.