Tommy Reck

In 1989 tipte Peter Laban me dat Tommy Reck na lange tijd weer incidenteel in de openbaarheid verscheen als piper.

Tommy behoorde tot de beste pipers van de jaren ’50 en ’60 en zijn status onder pipers was sindsdien alleen maar toegenomen, hoewel hij vrijwel niet meer optrad. Hij was de Greta Garbo van de pipers.

Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en hem opgebeld met de uitnodiging om op het TIONOL van de NVUP te komen spelen. Hij aarzelde, niet omdat de uitnodiging hem te min was, maar omdat hij zich afvroeg of hij nog wel goed genoeg speelde voor ons! Uiteindelijk ging hij overstag, is naar Nederland gekomen en logeerde een week bij mij in de dagen rond het TIONOL.

Tommy’s optreden op het TIONOL wordt door velen beschouwd als het hoogtepunt van ruim 20 jaar NVUP.

We waren bevriend geraakt en ik heb hem meermalen in Dublin bezocht tot aan zijn overlijden in 1991. Voor mij was het een onvergetelijke gebeurtenis om uitgebreid samen met mijn idool  duetten te spelen.